Νέες φωτογραφικές από τον δορυφόρο της Ευρωπαϊκής Διαστημικής
Υπηρεσίας (ESA) στον Άρη δείχνει σύμφωνα με τους επιστήμονες σημάδια
ύπαρξης τρεχούμενου νερού στην αρχαιότητα.
Οι δορυφορικές εικόνες προβάλλουν ένα διακλαδισμένο, αποξηραμένο σύστημα τάφρων και κοιλάδων, σημάδια αρχαίας ροής νερού που υπονοούν ένα θερμότερο, πιο υγρό παρελθόν για τον Κόκκινο Πλανήτη.
Βλέπουμε τον Άρη ως έναν ψυχρό, ξηρό κόσμο, αλλά πολλά στοιχεία δείχνουν ότι αυτό δεν συνέβαινε πάντοτε. Οι έρευνες τα τελευταία χρόνια δείχνουν ότι ο πλανήτης είχε μια παχύτερη, πυκνότερη ατμόσφαιρα που μπόρεσε να κλειδώσει σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες ζεστασιάς και επομένως να διευκολύνει και να υποστηρίξει τη ροή υγρού νερού στο έδαφός του.
Αν και αυτό δεν συμβαίνει πλέον, βλέπουμε σαφή σημάδια της δραστηριότητας του παρελθόντος νερού που εντοπίζεται σε όλη την επιφάνεια του Άρη. Αυτή η εικόνα παρουσιάζει μια τέτοια περιοχή: ένα σύστημα κοιλάδων στα νότια υψίπεδα του Άρη, που βρίσκεται ανατολικά από ένα μεγάλο, γνωστό κρατήρα κρούσης που ονομάζεται Huygens και βόρεια της Hellas, της μεγαλύτερης λεκάνης επαφής στον πλανήτη. Στα 3,5 έως 4 δισεκατομμύρια χρόνια, τα νότια υψίπεδα είναι μερικά από τα αρχαιότερα και πιο βαριά τμήματα του Άρη, με πολλά σημάδια αρχαίας ροής νερού που παρατηρούνται εδώ.
Η τοπογραφία αυτής της περιοχής υποδηλώνει ότι το νερό έρρεε προς τα κάτω από το βορρά (δεξιά στο κύριο χρώμα, την τοπογραφία και τις εικόνες 3D) προς τα νότια (αριστερά), χαράσσοντας κοιλάδες μέχρι δύο χιλιόμετρα και 200 μέτρα βαθιά. Βλέπουμε αυτές τις κοιλάδες όπως βρίσκονται σήμερα, έχοντας υποστεί σημαντική και βαριά διάβρωση από τότε που σχηματίστηκαν. Αυτή η διάβρωση είναι ορατή με τη μορφή σπασμένων, λειασμένων, κατακερματισμένων και διαχωρισμένων ζωνών της κοιλάδας, ειδικά στις κοιλάδες που κόβουν από ανατολικά προς δύση.
Συνολικά, το σύστημα της κοιλάδας εμφανίζεται να διακλαδίζεται σημαντικά, σχηματίζοντας ένα μοτίβο λίγο σαν κλαδιά δέντρων που προέρχονται από έναν κεντρικό κορμό. Αυτό το είδος μορφολογίας είναι γνωστό ως «δενδριτικό» – ο όρος προέρχεται από την ελληνική λέξη για το δέντρο, και είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί. Διάφορα κανάλια αποχωρίζονται από την κεντρική κοιλάδα, σχηματίζοντας μικρούς παραπόταμους που συχνά χωρίζονται ξανά στο ταξίδι τους προς τα έξω.
Η κρίσιμη ερώτηση που προκαλείται από αυτό το θερμότερο και πιο υγρό κλίμα είναι εάν οι συνθήκες θα ήταν κατάλληλες για τη ζωή – ένα θέμα στο επίκεντρο της εξερεύνησης του Άρη. Την επόμενη χρονιά, η ESA και η Roscosmos θα ξεκινήσουν την αποστολή ExoMars που θα περιλαμβάνει ένα rover – πρόσφατα ονομασμένο Rosalind Franklin – και μια πλατφόρμα επιφανειακής επιστήμης.
Ο δρομολογητής θα οδηγήσει σε ενδιαφέρουσες τοποθεσίες για να γυρίσει κάτω από την επιφάνεια για να αναζητήσει σημάδια ζωής – την πρώτη αποστολή του είδους του. Εν τω μεταξύ, το ExoMars Trace Gas Orbiter συνεχίζει να αναλύει την ατμόσφαιρα λεπτομερέστερα από ποτέ, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα αέρια που ενδεχομένως σχετίζονται με τη βιολογική ή γεωλογική δραστηριότητα και για τον εντοπισμό υποεπίπεδων τοποθεσιών όπου υπάρχουν παγωμένα υγρά ή ενυδατωμένα ορυκτά.
haniotika-nea.gr
Οι δορυφορικές εικόνες προβάλλουν ένα διακλαδισμένο, αποξηραμένο σύστημα τάφρων και κοιλάδων, σημάδια αρχαίας ροής νερού που υπονοούν ένα θερμότερο, πιο υγρό παρελθόν για τον Κόκκινο Πλανήτη.
Βλέπουμε τον Άρη ως έναν ψυχρό, ξηρό κόσμο, αλλά πολλά στοιχεία δείχνουν ότι αυτό δεν συνέβαινε πάντοτε. Οι έρευνες τα τελευταία χρόνια δείχνουν ότι ο πλανήτης είχε μια παχύτερη, πυκνότερη ατμόσφαιρα που μπόρεσε να κλειδώσει σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες ζεστασιάς και επομένως να διευκολύνει και να υποστηρίξει τη ροή υγρού νερού στο έδαφός του.
Αν και αυτό δεν συμβαίνει πλέον, βλέπουμε σαφή σημάδια της δραστηριότητας του παρελθόντος νερού που εντοπίζεται σε όλη την επιφάνεια του Άρη. Αυτή η εικόνα παρουσιάζει μια τέτοια περιοχή: ένα σύστημα κοιλάδων στα νότια υψίπεδα του Άρη, που βρίσκεται ανατολικά από ένα μεγάλο, γνωστό κρατήρα κρούσης που ονομάζεται Huygens και βόρεια της Hellas, της μεγαλύτερης λεκάνης επαφής στον πλανήτη. Στα 3,5 έως 4 δισεκατομμύρια χρόνια, τα νότια υψίπεδα είναι μερικά από τα αρχαιότερα και πιο βαριά τμήματα του Άρη, με πολλά σημάδια αρχαίας ροής νερού που παρατηρούνται εδώ.
Η τοπογραφία αυτής της περιοχής υποδηλώνει ότι το νερό έρρεε προς τα κάτω από το βορρά (δεξιά στο κύριο χρώμα, την τοπογραφία και τις εικόνες 3D) προς τα νότια (αριστερά), χαράσσοντας κοιλάδες μέχρι δύο χιλιόμετρα και 200 μέτρα βαθιά. Βλέπουμε αυτές τις κοιλάδες όπως βρίσκονται σήμερα, έχοντας υποστεί σημαντική και βαριά διάβρωση από τότε που σχηματίστηκαν. Αυτή η διάβρωση είναι ορατή με τη μορφή σπασμένων, λειασμένων, κατακερματισμένων και διαχωρισμένων ζωνών της κοιλάδας, ειδικά στις κοιλάδες που κόβουν από ανατολικά προς δύση.
Συνολικά, το σύστημα της κοιλάδας εμφανίζεται να διακλαδίζεται σημαντικά, σχηματίζοντας ένα μοτίβο λίγο σαν κλαδιά δέντρων που προέρχονται από έναν κεντρικό κορμό. Αυτό το είδος μορφολογίας είναι γνωστό ως «δενδριτικό» – ο όρος προέρχεται από την ελληνική λέξη για το δέντρο, και είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί. Διάφορα κανάλια αποχωρίζονται από την κεντρική κοιλάδα, σχηματίζοντας μικρούς παραπόταμους που συχνά χωρίζονται ξανά στο ταξίδι τους προς τα έξω.
Η κρίσιμη ερώτηση που προκαλείται από αυτό το θερμότερο και πιο υγρό κλίμα είναι εάν οι συνθήκες θα ήταν κατάλληλες για τη ζωή – ένα θέμα στο επίκεντρο της εξερεύνησης του Άρη. Την επόμενη χρονιά, η ESA και η Roscosmos θα ξεκινήσουν την αποστολή ExoMars που θα περιλαμβάνει ένα rover – πρόσφατα ονομασμένο Rosalind Franklin – και μια πλατφόρμα επιφανειακής επιστήμης.
Ο δρομολογητής θα οδηγήσει σε ενδιαφέρουσες τοποθεσίες για να γυρίσει κάτω από την επιφάνεια για να αναζητήσει σημάδια ζωής – την πρώτη αποστολή του είδους του. Εν τω μεταξύ, το ExoMars Trace Gas Orbiter συνεχίζει να αναλύει την ατμόσφαιρα λεπτομερέστερα από ποτέ, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα αέρια που ενδεχομένως σχετίζονται με τη βιολογική ή γεωλογική δραστηριότητα και για τον εντοπισμό υποεπίπεδων τοποθεσιών όπου υπάρχουν παγωμένα υγρά ή ενυδατωμένα ορυκτά.
haniotika-nea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου