Την ικανότητα των λεμούριων να αντιλαμβάνονται χαρακτηριστικά μοτίβα του προσώπου και να διαχωρίζουν άτομα που ανήκουν στο ίδιο είδος από άτομα που ανήκουν σε συγγενικά είδη περιέγραψαν πρόσφατα γερμανοί επιστήμονες με άρθρο τους στην επιστημονική επιθεώρηση BMC Evolutionary Biology.
Οι λεμούριοι είναι πρωτεύοντα θηλαστικά που αριθμούν τουλάχιστον 100 διαφορετικά είδη τα οποία συναντώνται σχεδόν αποκλειστικά στη Μαδαγασκάρη.
Οι ερευνητές του Κέντρου Πρωτευόντων της Γερμανίας ταξίδεψαν στο δάσος Kirindy της Μαδαγασκάρη και αφού προσέλκυσαν λεμούριους του είδους Eulemur rufrifron, τοποθέτησαν μπροστά τους φωτογραφίες προσώπων αρσενικών λεμούριων που ανήκουν σε διάφορα είδη. Οι λεμούριοι παρατηρώντας άτομα του ίδιου είδους αντέδρασαν ρουθουνίζοντας και κοιτώντας τη φωτογραφία για ένα χρονικό διάστημα.
Αντίθετα, απέναντι σε φωτογραφίες ατόμων συγγενικών ειδών τόσο το ρουθούνισμα όσο και ο χρόνος που αφιέρωσαν στη φωτογραφία ήταν μικρότερης διάρκειας.
“Άτομα του είδους Eulemur rufus και Eulemur rufrifron είναι δύσκολο να διαφοροποιηθούν στο ανθρώπινο μάτι, κάτι που φαίνεται να μην απασχολεί τους λεμούριους οι οποίοι αντιλαμβάνονται τη διαφορά” αναφέρει η ερευνήτρια Hanitriniaina Rakotonirina στο Science Daily. Μάλιστα, η δημοσίευση αναφέρει πως όσο μεγαλύτερη είναι η γενετική απόσταση (λιγότερο συγγενικά είδη) τόσο λιγότερος χρόνος αφιερώθηκε στην παρατήρηση των φωτογραφιών από τα άτομα του είδους Eulemur rufrifron.
Αξιοσημείωτο είναι πως τα θηλυκά άτομα κοιτούσαν πιο επίμονα τις φωτογραφίες ατόμων του ίδιου είδους σε σχέση με τα αρσενικά. Η πιο επικερδής επιλογή συντρόφου κατά το ζευγάρωμα είναι υψίστης σημασίας για τα θηλυκά και ενδεχομένως τα διαφορετικά χαρακτηριστικά μοτίβα του προσώπου κάθε είδους να αποτελούν ένα μηχανισμό αναπαραγωγικής απομόνωσης, ένα μηχανισμό δηλαδή που αποτρέπει το ζευγάρωμα μεταξύ ατόμων συγγενικών ειδών.
Η έρευνα αυτή, η οποία είναι η πρώτη που έγινε στο φυσικό περιβάλλον των λεμούριων, καταδεικνύει πως τα ζώα αυτά ενδέχεται να χρησιμοποιούν ένα συνδυασμό οπτικών και οσφρητικών ερεθισμάτων ώστε να διαχωρίζουν τα είδη μεταξύ τους.
Ενώ παραμένει άγνωστο εάν η ικανότητα αυτή οφείλεται μεμονωμένα στην αναγνώριση μοτίβων χρωμάτων, σχημάτων ή ενός συνδυασμού αυτών, είναι πολύ πιθανό η ικανότητα για διάκριση μεταξύ διαφορετικών ειδών να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στις περιοχές όπου συνυπάρχουν διαφορετικά είδη λεμούριων.
www.kathimerini.gr
Οι λεμούριοι είναι πρωτεύοντα θηλαστικά που αριθμούν τουλάχιστον 100 διαφορετικά είδη τα οποία συναντώνται σχεδόν αποκλειστικά στη Μαδαγασκάρη.
Οι ερευνητές του Κέντρου Πρωτευόντων της Γερμανίας ταξίδεψαν στο δάσος Kirindy της Μαδαγασκάρη και αφού προσέλκυσαν λεμούριους του είδους Eulemur rufrifron, τοποθέτησαν μπροστά τους φωτογραφίες προσώπων αρσενικών λεμούριων που ανήκουν σε διάφορα είδη. Οι λεμούριοι παρατηρώντας άτομα του ίδιου είδους αντέδρασαν ρουθουνίζοντας και κοιτώντας τη φωτογραφία για ένα χρονικό διάστημα.
Αντίθετα, απέναντι σε φωτογραφίες ατόμων συγγενικών ειδών τόσο το ρουθούνισμα όσο και ο χρόνος που αφιέρωσαν στη φωτογραφία ήταν μικρότερης διάρκειας.
“Άτομα του είδους Eulemur rufus και Eulemur rufrifron είναι δύσκολο να διαφοροποιηθούν στο ανθρώπινο μάτι, κάτι που φαίνεται να μην απασχολεί τους λεμούριους οι οποίοι αντιλαμβάνονται τη διαφορά” αναφέρει η ερευνήτρια Hanitriniaina Rakotonirina στο Science Daily. Μάλιστα, η δημοσίευση αναφέρει πως όσο μεγαλύτερη είναι η γενετική απόσταση (λιγότερο συγγενικά είδη) τόσο λιγότερος χρόνος αφιερώθηκε στην παρατήρηση των φωτογραφιών από τα άτομα του είδους Eulemur rufrifron.
Αξιοσημείωτο είναι πως τα θηλυκά άτομα κοιτούσαν πιο επίμονα τις φωτογραφίες ατόμων του ίδιου είδους σε σχέση με τα αρσενικά. Η πιο επικερδής επιλογή συντρόφου κατά το ζευγάρωμα είναι υψίστης σημασίας για τα θηλυκά και ενδεχομένως τα διαφορετικά χαρακτηριστικά μοτίβα του προσώπου κάθε είδους να αποτελούν ένα μηχανισμό αναπαραγωγικής απομόνωσης, ένα μηχανισμό δηλαδή που αποτρέπει το ζευγάρωμα μεταξύ ατόμων συγγενικών ειδών.
Η έρευνα αυτή, η οποία είναι η πρώτη που έγινε στο φυσικό περιβάλλον των λεμούριων, καταδεικνύει πως τα ζώα αυτά ενδέχεται να χρησιμοποιούν ένα συνδυασμό οπτικών και οσφρητικών ερεθισμάτων ώστε να διαχωρίζουν τα είδη μεταξύ τους.
Ενώ παραμένει άγνωστο εάν η ικανότητα αυτή οφείλεται μεμονωμένα στην αναγνώριση μοτίβων χρωμάτων, σχημάτων ή ενός συνδυασμού αυτών, είναι πολύ πιθανό η ικανότητα για διάκριση μεταξύ διαφορετικών ειδών να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στις περιοχές όπου συνυπάρχουν διαφορετικά είδη λεμούριων.
www.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου